İnsanların hayatları içerisinde yer alan ve onları aslında içten içe esaret altına alan eşyaların başında televizyon geliyor. Ve bu elektronik alet yalnızca büyükleri değil, küçük çocukları da etkisi altına alıyor. Aslında ebeveynlerin pek çoğu ne kadar yanlış olduğunu bilseler de çocuklarını televizyonun karşısından alamıyorlar. Çocuklar hangi yaşta olursa olsun aşırı yaramazlık yaptıklarında ya da ağlamaya başladıklarında hemen televizyonun karşısına oturtulurlar.

Belirli bir süre sonrasında ise televizyon artık ödül olarak görülmeye başlanır. Çocuklar özellikle de ebeveynleri kavga ettiği zaman televizyonun karşısına geçiyor ve buradaki seslere sığınıyor. Daha sonrasında ise artık televizyona bağımlı bir hale geliyor. Bir süre sonrasında da ne yazık ki çeşitli davranış bozuklukları meydana gelmeye başlıyor.

Çocuğun dış dünya ile ilişkisini kaybetmemesi adına mutlaka ebeveynlerin televizyon izleme saatlerini sınırlaması gerekiyor. Yani çocuk hangi yaşta olursa olsun sabahtan akşama kadar televizyon izlememeli, öncelikli olarak çeşitli oyunlar ile vakit geçirmeli, arkadaşları ile bir şeyler paylaşmalı ve ardından televizyon saati geldiği zaman onun başına geçmelidir.

Gerek 0–3 yaş arası gerekse büyüme ve okul evrelerinde çocukların televizyon ile ilişkilerini sınırlandırmak gerekmektedir. Anne babaların bu konuda mutlaka ortak kararlar vermeleri gerekiyor. Çocukların akılları televizyonda kalmasın diye onlar ile vakit geçirmek, onlara kitap okumak ya da okutmak gibi aktiviteler sayesinde çocuklar ebeveynleri ile güçlü bir iletişim içerisine çok daha hızlı bir şekilde girmiş olacaktır.